School, wandelen, abseilen en dat 3 blaadjes lang.

Het is zaterdagochtend, net 8 uur geweest en ik lig op een grote handdoek in de tuin, met mijn laptop ( leuk om eindelijk een laptop te hebben die geen stroom nodig heeft :)), mijn harde schijf vol muziek en mijn koptelefoon. Het gras is nog een klein beetje nat en het is bewolkt, maar niet koud. Claudia ligt op de bank binnen te schrijven, Jordi ligt op zijn bed te lezen en Yannick slaapt nog, Bas heeft zich nog niet laten zien.
Elke week is hier als een rivier waar je instapt, 5 dagen lang gebeurt er van alles en dan is het ineens weer zaterdag. Maar gelukkig wel heel veel leuke dingen deze week. Waar zal ik eens beginnen, met school maar denk ik.
Maandag hadden we de laatste introductieles van Marine and coastal management. Was erg interessant maar mijn keuze staat al vrij vast en ik heb geen zin om me door het Zuid Afrikaanse wetboek heen te worstelen. Dinsdag hadden we dan onze eerst echte les van Environmental education (EE vanaf nu). Het klaslokaal is prachtig en erg vervelend tegelijkertijd. Het doet denken aan een soort biologielokaal, aan beide zijkanten staan belachelijk veel potten met dieren ( vissen, slangen, ratten, onbekende beestjes) op sterk water, sommigen al wat beschimmeld, verder staan er heel veel opgezette dieren ( er hangt een soort kleine kat / marter aan het schoolbord en er ligt een soort molrat boven op de beamer) en heel veel in elkaar geschroefde skeletten ( buffel, krokodil, katachtigen en weer heel veel geheimzinnige) vaak met een paar losse botjes eronder. In het lokaal staan rijen tafels ( eigenlijk 5 heel lange tafels) en daar staan krukken onder, hoge en iets minder hoge. Eerst vond ik dat erg leuk, weer eens wat anders dan stoelen, maar ik weet niet hoe ik er op moet zitten zonder een kromme rug te krijgen, bovendien wiebelen ze nogal dus het is vrij eng om er in kleermakerszit op te zitten. Dat met al die geheimzinnige dingen in het lokaal maakt het bijzonder gemakkelijk om afgeleid te worden. Gelukkig is er steeds na een half uur al pauze, maar er is in het hele gebouwtje ( er zijn heel veel gebouwtjes) geen enkele plek waar een student koffie kan halen, heel maf. We gaan proberen ons eigen Btech ( dat is onze klas) koffielokaaltje te maken.

Nou ik zal niet alle lessen beschrijven, maar woensdag stond er gepland om film te gaan kijken voor EE. Aangezien de beamer na een half uur uitvalt ( vandaar die pauzes denk ik) stelde de lerares voor om bij haar thuis te kijken. Dus naar de andere kant van George gereden, de auto bijna in de vernieling door een wel heel diepe afwateringsgeul over het zandpad en erg gezellig op matrasjes met ons klasje ( zijn er niet zoveel voor EE) die film gekeken en nagebabbeld. Echt een beetje Larensteinsfeertje, had ik niet verwacht van tevoren. Verder hebben we statistiek ( is goed te doen denk ik, voor zover heb ik alles al eens gehad), Resource management ( wordt vrij pittig), Plants ( gaat niet over planten maar weet ook niet waarover wel of waarom het zo heet), Freshwater management ( erg interessant) en dat was het. Ons rooster is dan ook ideaal, dinsdag, woensdag, donderdag school, 4 dagen weekend. Bizar toch.

Donderdag was er een voetbal toernooi georganiseerd, de leraren ( er kwam er maar eentje) samen met de Btech tegen de eerste en tweedejaars nature conservation en game ranchmanagement. Mijn blaar was nog steeds niet dicht, dus ik heb niet meegespeeld, maar ‘we’ hebben gewonnen. Ondertussen gezellig kunnen kletsen met wat mensen uit onze klas, we hebben een leuke klas denk ik zo. Daarna zouden we met zijn alle naar de pub op de campus maar die ging pas een uur later open. Dus de anderen hebben nog wat gezwommen en we zijn weer naar huis gereden. Volgende week gaan we op excursie naar Transvaal, oa naar Pilanesberg en nog een paar andere plekken waar alle grote beesten te vinden zijn :):):). Ik hoop heel erg dat we een olifant zien. Of een giraffe.
Nog een ding over de school, er is een kantine waar je kan eten. De lunch van de dag kost 1.80 euro ongeveer, dan krijg je bijvoorbeeld: kip + boereworst, aardappelsalade, een tosti met tomaat, brood zoveel je wilt, sap en wat sla. Erg handig.

Goed, maar natuurlijk zitten we niet de hele dag op school ( kan niet eens met dit rooster). Maandag zijn we naar Knysna gereden. Dat viel een klein beetje tegen. Zou ook aan ons kunnen liggen, iedereen zag er maandag beroerd uit, bleke gezichten, hangerig. We vonden alleen maar een erg toeristisch straatje waar je Duitse broodjes kon kopen, een Zweedse vlag hing en vooral grijze hoofden vanuit Europa liepen. Ook het winkelcentrumpje waar we kwamen was niet echt waar we zin in hadden, we hadden ook geen zin om verder te zoeken dus zijn na iets gegeten te hebben weer naar huis gereden. De weg naar huis was wel erg mooi, langs het water van de zee en de meren en door het groen. En Wilderness is misschien ook wel echt zo mooi dat alles verder een beetje tegenvalt :p.

Gisteren was erg avontuurlijk, beetje té. Een jongen uit onze klas, Steven, werkt bij een adventure bedrijf in Wilderness ( zondag gaan we abseilen met hem!!) en hij vertelde ons een geheime route naar een waterval waar je ook een grot kon vinden met Bushman tekeningen. Daar wilden we gisteren heen lopen. De weg was vrij simpel, vlakbij waar we afgelopen week gewandeld hadden. Na anderhalf uur omhoog lopen vonden we het riviertje, de Silwerrivier. Daar begon het. Bas en Jordi ( Niek heeft met voetballen zijn knie bezeerd en ging niet mee) klommen als berggeiten langs de rotswand om verder te komen. Claudia en ik waren echter niet zo dapper en ook niet zo handig met klimmen. Dus toen we elkaar langs een stukje steile wand ( met onder je water en stenen, brr) hadden gecoached, besloten we dat we dat niet meer wilden, zeker niet toen ze riepen dat het nog wat moeilijker ging worden. Nog vol angstzweet en adrenaline besloten we dat we beter een stukje omhoog konden klimmen ( daar waren wat meer struikjes om je aan vast te houden) en dan iets opzij weer door die struikjes naar beneden ipv over die stukken rots. Echter, het bleef erg lastig om een goeie plek te vinden om weer naar beneden te gaan. Nouja, ik zal jullie het hele verhaal besparen, maar we hebben zo’n 2.5 uur gelopen zonder pad, met grote angst om per ongeluk op een slang te stappen ( er zitten hier luie pofadders, die lopen niet voor je weg maar bijten wel als je erop stapt, of er vlak naast), met bijtende mieren ( waar Claudia zich vol in vast greep bij het klimmen), met een enorme omweg maar dat zie je niet zo op een heuvel, dat zagen Bas en Jordi ( die ons coördineerden vanaf een rots aan de overkant) wel, die zagen echter weer niet dat de ‘gemakkelijke’ route die ze voor ons uitstippelden bestond uit heide van 2 meter hoog, planten vol slierten die je vast hielden, een beekje die je niet eens kon zien door de planten en dergelijke.
Uiteindelijk kwamen we natuurlijk beneden ( we konden ze de hele tijd zien en spreken, leve het mobieltje), snel in het water geplonsd en even alle schrammen geinspecteerd. Wonder boven wonder hebben we geen enkele slang gezien ( de jongens twee), heb ik geen enkele teek en is alleen mijn blaar weer open gegaan en ben ik een beetje verbrand. Nouja, avontuur, dat wel. Het uur teruglopen was een eitje, heerlijk zo’n breed pad. We hebben trouwens nog wel een soort hert gezien en erg veel prachtige vogeltjes (oa een kolibrie, knalblauw en oranje) en erg veel heel mooie bloemen. Volgende keer gaan we het maar via de andere kant van het riviertje proberen, het is iig een erg mooie en leuke plek om een dagje te zwemmen en hangen.

Zo, ik kijk even op van mijn verhaal, het is ondertussen 40 minuten later, mijn cdtje is bijna afgelopen en ik ben 2 A4tjes verder, lijkt me een goed moment om er even een punt achter te zetten.

Zondagavond vervolg:
Vandaag was echt een superdag, kan niet veel beter vrees ik ( he jammer, en dat al na 2 weken). Vanmorgen rond half 10 kwam Steven ( uit onze klas) met zijn vriendin, haar ( en zijn?) dochter van 10 en nog 2 hippies. Jordi heeft voor ons allemaal heerlijke eitjes gebakken, lekker in de tuin gegeten en daarna zijn we in onze 2 auto’s naar Wilderness National Park gereden waar we uiteindelijk op een erg mooi plekje op een camping aan het water ( ik had er helemaal niet bij stil gestaan dat hier ook campings zouden zijn) zijn gestopt. Allemaal een klein paadje omhoog gelopen en daar begon de spanning weer ( twas, zo achteraf, eigenlijk best een spannend weekend :p). Abseilen… laatste keer dat ik dat gedaan heb was op survival in de Ardennen met de middelbare school. Na eerst al mijn dappere klasgenootjes over de rand te hebben zien verdwijnen, was het mijn beurt. En inderdaad, na de rand is het prachtig. Het grootste gedeelte was er geen rots waar je langs af kon lopen, dus je hing gewoon aan een touw te bungelen en rond te kijken en je langzaam naar beneden te laten zakken. Super, erg leuk, erg mooi uitzicht en erg leuk gevoel ook.

Beneden wilde Melody ( Stevens girlfriend en Saige’s moeder) graag een versierseltje op mijn arm maken ( zelf had ze allemaal zilveren spiraaltjes op haar lichaam). Saige wilde helpen en na een half uur zat mijn ene arm onder de kringelige lijntjes, met een elfje op mijn schouder en een versierselsnoertje langs mijn hals, ook een hoop spiraaltje. Best leuk.

Beetje jammer van de moeite, want na het abseilen besloten we met zijn allen naar Victoria bay te gaan om te zwemmen ( was heel lekker weer) en is bijna alles weer afgespoeld.. Lekker gezwommen, het water was al weer ietsje warmer en gebabbeld met al die mensen en met een ware Hare Krishna volgeling die ook over het strand liep en ons aansprak.Was echt erg leuk, leuke gezellige mensen. We hebben ze weer thuis afgezet, nog geleerd hoe armbandjes te maken van zaden ( ben nu zaden aan het verzamelen) en toen waren wij ook weer thuis. Claudia vond een knuffeltje die ze wel graag aan Saige wilde geven dus iets later zijn we met zijn tweeen weer even teruggereden om die te brengen. Vond ze erg leuk. Zij leven dus met zijn vijven in een huisje in een prachtige weide eigenlijk, het ene huis is een piepklein keukentje, Saige’s slaapkamer en de woonkamer ineen, geen tussenmuren, nauwelijks meubels, alleen wat mooie takken, stenen en muziekinstrumenten. In het andere huisje is een wc, badkamertje. Heel sober en toch verschrikkelijk mooi. Saige had ook nog een soort tempeltje vol met schelpensnoeren, botjes, mooie blaadjes enzo in de tuin, waar ze net helemaal gehuld in lakens als een echte priesteres uitkwam. Leuk leuk. \

We hebben nog heerlijk gegeten, de zonnebrand is bestreden met Aloe vera uit onze eigen tuin, we hebben een nieuwe wasmachine gekregen van Ria dus kunnen nu zelf weer wassen.
Aangezien we morgen nog even op internet gaan zal ik dit dan plaatsen, evt ergens wat foto’s neerzetten ( misschien op mijn hyves, www.doriende.hyves.nl). Dinsdag vertrekken we op excursie en we komen pas de dinsdag of woensdag er na terug en tegen die tijd of wat later zal ik weer iets schrijven.

Het is trouwens erg leuk om jullie reacties te lezen.
Anna: Je maakt me nieuwsgierig :p, wijs hem als hij nog eens komt maar door naar deze site, heb een vermoeden wie het is. Groetjes aan de Bruna
Agnes: Hihi, ben je nog gevaarlijke koeien tegen gekomen?
Stephan: Heel erg bedankt voor de vulpennen, hoop dat ze snel aankomen!
Sietske: Er is een brief naar je onderweg!
Jolanda: Heel erg bedankt voor de lieve, leuke reactie!
Dorine: Ik zal de ezels morgen de groetjes doen van Paquito. Ohja, zou jij een recept voor vijgenchutney willen mailen?? We hebben een vijgenboom en ze zijn bijna rijp :)
Johan: Leuk om zo’n enthousiaste reactie te krijgen :) nog steeds geen sambal maar wel hele pittige chutney hebben we nu
Elbrich: Superlief, je plan van de trui, jammer dat er te weinig wol is. Maar toch heel erg bedankt
Mam: Heb je vanmorgen nog gesproken, maar abseilen was super. Volgende keer bel ik wel via de telefoonbox, is minder vertraging geloof ik
Annemarie: Hoe gaat het met jouw stage? Wat doe je precies?

Nouja, iig, allemaal een hele leuke week gewenst!
dorien