buffels vangen en meer

Zondagmorgen
Claudia, Jordi en ik hangen lui in het huisje van Jordi en Niek waar we gelogeerd hebben voor de tv. Op tv zien we hoe een helikopter rondcirkelt boven een vlakte ergens in Kenia en daar een dartpijltje slaapmiddel in een buffel schiet. De buffel wordt nog een beetje naar een vlak stuk gejaagd en valt daar neer. 6 mannen rennen er op af en gooien een doek over zijn ogen zodat hij in ieder geval niks meer ziet. 600 kg agressief dier ( als hij geïrriteerd is, wat het geval is na een helikopterachtervolging) wil je niet op je afkrijgen…

Maandagmorgen
In de vrieskou rijden we met 12 mensen uit onze klas in een truck vol met stro door Botlierskop, een game reserve bij Mossel Bay. De helikopter komt langs en iets later horen we dat we de truck uit moeten, hij ligt.. We rennen naar de buffel en gooien een trui over zijn kop. Twee houden zijn kop omhoog aan de enorme horens en zijn tong wordt een beetje uit zijn bek getrokken zodat er een constante stroom kwijl op het gras druipt ipv in zijn longen. De dierenarts komt uit de helikopter om het pijltje weg te halen, er wordt bloed afgenomen, prikjes gegeven, nog een reserve slaapprik gegeven omdat het beest zijn best begint te doen 6 studenten omhoog te drukken. Dan wordt hij op een zeil gerold ( met zijn kop omhoog en benen onder zich), dat zeil wordt op een sterke mat geTILD en die mat wordt met kettingen aan een bulldozertje gebonden. Met mat en al wordt de buffel in de truck gestuurd waar hij dan een wakker word prik krijgt. Een giraffe kijkt van een afstandje toe.
Dit gebeurt in totaal 9 keer, 9 buffelstieren die allemaal in een bouma ( soort enorme buitenstal) gezet worden. Door onder andere ons!

Naast het tillen van een buffel, het vasthouden en optillen van zijn enorme kop en horens en het voelen in zijn bek, zagen we ook nog een neushoorn, allemaal bokkies en grote vogels ( en de giraffe maar die had ik al genoemd). We mochten ook nog allemaal een klein stukje mee in de helikopter ( die maar 1 deur had zodat de dierenarts makkelijker kon schieten maar wat er wel voor zorgde dat je direct de diepte in keek) en terug bij het restaurant hoorden we leeuwen brullen. Verder was er een temperatuurverschil van zo’n 25 graden, te beginnen bij 0 graden toen we begonnen. Gelukkig was er ’s avonds een beetje bergwind ( vandaag is het zeker 28 graden geweest met storm tegelijkertijd) want de buschauffeur kon niet zo lang op ons wachten ( duurde de hele dag ipv tot 1 uur) en we moesten met zijn allen in het bakkie van de leraar terug naar school. Thuis had Ory heel lief voor ons allemaal gekookt en na het eten en douchen lag iedereen uitgeput in bed, wow, wat een dag.

Dan zal ik hieronder nog even het stukje plakken wat ik eigenlijk had geschreven in het weekend, voor al het buffel vangen:

Na de wintervakantie
Zo, dat is weer even geleden… Na ons Kalahari avontuur hebben we nog erg veel meer beleefd, maar het is gewoon een beetje teveel om op te schrijven allemaal. Mijn ouders, Jan en Stephan zijn geweest, we zijn met zijn vijven nog eens naar Addo geweest en daarna op een erg mooie rondreis door de Karoo met heel mooi uitzicht en verder eigenlijk vooral weinig (wat het uitzicht zo mooi maakte).

Stephan is nog wat langer gebleven en we hebben in Buffalo Bay (ineens heeft die naam een heel andere betekenis..) een springende orka van dichtbij gezien, maar daarna was het voor mij toch echt weer tijd om terug naar school te gaan en afgelopen dinsdag ging ook Stephan dus weer naar huis. Alleen Ory ( Bas’ vriendin) is er nog en verder resten nog de pakken hagelslag, potten sambal, een enorme stapel tijdschriftjes, mijn leeuwenwuppie ( dank je Eva!) en wat statistiek boeken van het bezoek van alle ouders, broers en zus.

Woensdag belde Judith om te vragen of we mee wilden naar een soort filmvertoning van een National Geographic producer in Sedgefield. Dat wilden we wel. Aangekomen in Sedgefield (twee auto’s vol, er wilden nog wat meer mensen mee) was Judith ineens veranderd in een echte dame. Loopt ze normaal altijd in kaplaarzen, een oude broek, trui, regenjas en als het koud is een hoofddoekje, nu liep ze ineens in leren laarsjes en een lange grijze chique cape. We werden verwelkomd in een zaaltje vol grijze mensen die het echter allemaal wel leuk leken te vinden dat Judith zoveel mensen had meegenomen naar de Balrolclub ( bowling) en het filmpje was sowieso erg mooi en leuk om eens iemand te zien die dat gemaakt had.

School gaat nu ineens in razend tempo, was het voor de vakantie niet te druk met af en toe 1 project wat afmoest, nu heb ik er sinds de vakantie al twee ingeleverd en over 2 weken moeten er weer 2 ingeleverd. Verder zijn er ineens toetsen en komen de eindexamens heel langzaam in zicht. Grootste nadeel en voordeel van deze tijd is dat het al weer echt lente lijkt te worden, heerlijk lekker warm en zonnig overdag ( al is het nog steeds vroeg donker) en we hebben zelfs al weer een paar keer in de zee gebodyboard en afgelopen zaterdag een erg mooie wandeling gemaakt bij Knysna met een (piepkleine) kans op olifanten ( er leven er daar nog waarschijnlijk vijf in het wild).

Zo, dit is een beetje een algemeen stukje geworden, mocht er weer iets interessants gebeuren binnenkort zal ik dat weer eens wat sneller opschrijven in plaats van weken te wachten. Hoop dat jullie allemaal een goede vakantie (gehad) hebben!

Dorien