kleine update

Zo, al weer een tijdje geleden. En aangezien het eventjes gaat duren voordat er weer een berichtje vanuit Zuid Afrika gaat komen, laat ik jullie hierbij eventjes horen dat het ( hoe verrassend) nog steeds goed met me gaat.
Het is hier nu winter, morgen is de kortste dag. Dat betekent dat het zo rond kwart over 7 licht wordt ( nog steeds met spectaculaire zonsopgangen) en tegen 5 uur is het alweer donker. Ik loop nog steeds op blote voeten ( probeer het nu het hele jaar vol te houden) maar heb ook een kruik gekocht en af en toe kan ik ook eindelijk de muts op die ik gekocht heb toen het nog 30 graden was… De ene dag is het koud en soms ook nat, de andere dag is het nog steeds lekker in een tshirtje buiten zitten en soms waait het heel hard terwijl het ook heel warm is, bergwind, lekker gevoel. We hebben hier geen Erwin Krol en zelfs geen Piet Paulusma, dus elke ochtend weer een verrassing. Al slaap ik op het moment zo slecht dat ik meestal ruimschoots de tijd heb om ’s nachts de weersverandering te voelen ( en de aap te horen die onze vuilnisbak plundert).

Overmorgen gaan we weer op vakantie. Naar de Kalahari dit keer. Ik laat me rustig meeslepen, er zijn anderen in deze groep die het plannen erg leuk vinden en daar laat ik het ook geheel aan over. Maar ik hoop dat we echt een woestijngevoel krijgen. Overigens lacht iedereen ons uit, dat we in de winter naar de woestijn gaan, veel te koud, dus ik neem mijn kruik voor de zekerheid maar mee en een extra deken.

Jordi en Claudia reizen door naar Namibië om de Namibiers uit onze klas op te zoeken. Die zijn in Namibië blijkbaar zo belangrijk dat ze een brief hebben geschreven voor Jordi en Claudia waarmee ze gratis alle parken in mogen en korting krijgen voor kampeerplaats, met hartelijke dank van het ministerie.

Niek, Bas en ik rijden terug en Niek rijdt dan weer verder met zijn ouders. Bas en ik halen Ory en Stephan op en een weekje later halen Stephan en ik dan weer mijn ouders en Jan op.

Dat gaat er allemaal komen. Is er ook nog iets gebeurt? Ja zekers. Afgelopen vrijdag was Niek jarig en hebben we een feest georganiseerd, een Vampire&Ghost feest ivm vrijdag de 13e. Eigenlijk wilden we als piraat en dus zijn we als Vliegende Hollanders gegaan. Groot succes, bracht ook weer eens wat nieuwe vragen op. Hoe ziet een Namibische vampier er bijvoorbeeld uit?

Dan was ik vorige week verschrikkelijk trots dat Ivor, Lizanne en ik ons verslagje al af hadden, 8 dagen van te voren, meer dan genoeg tijd om het nog te laten nakijken in het Writing Centre, maar helaas, die dame was al op vakantie kwam ik gisteren achter dus nu lever ik het alsnog op de laatste dag in. Door mijn andere projectgenootje, Harry, wordt ik een excel-genie genoemd. Natuurlijk ben ik helemaal gevleid door zo’n compliment, maar het betekent wel veel geduld, ineens ben ik diegene die gewoon door wil zodat die tabellen maar afkomen. Gelukkig is Harry veel sneller in het leren van Excel dan ik was, wat het wel weer heel leuk maakt.

In Kleinkrantz op de aftercare gaat het ook steeds beter. Door foto’s met namen in het zand te maken op het strand, zijn Claudia en ik nu in staat om namen te herinneren. Dat hebben we vorige week op de proef gesteld door koekjes te gaan bakken met 16 kinderen die aandacht willen, liever negatief dan niet. Toch was het erg leuk en ik kijk gewoon over alle chaos heen ( anders is het niet leuk meer).

En zo vliegt de tijd om en kijk ik af en toe al weer een beetje naar wat ik weer terug in Nederland ga doen. Dus, als iemand per ongeluk waar dan ook op de wereld een leuk afstudeerproject langs ziet komen…laat het me weten!

Hoop dat jullie allemaal een erg leuke zomervakantie gaan hebben!

Liefs
dorien